Naxos / Νάξος 2015 |
meine Tochter atmet auf.
Der Böse Wolf bleibt fern
die Klinge ist scharf.
Mein Schwert glänzt, schneidet, vertreibt.
Mein Kind lacht, lebt, vereint.
Ich sehe mein Schwert in ihren Augen
und alles ist gut im Dschungel.
Die Löwin hat ihr Kind wieder,
alle und alles niedergemetzelt.
Mein Schwert glänzt, schneidet, vertreibt.
Mein Kind lacht, lebt, vereint.
---
Τραβώ το σπαθί μου
η κόρη μου ανασαίνει.
Ο Κακός Λύκος εξαφανίζεται
η κόψη είναι τρομερή.
Το σπαθί μου γυαλίζει, κόβει, διώχνει.
Το παιδί μου γελά, ζει, μαζί.
Βλέπω το σπαθί μου στα μάτια της
κι όλα είναι μια χαρά στη ζούγκλα.
Η λέαινα ξαναβρήκε το παιδί της,
έγινε μακελειό.
Το σπαθί μου γυαλίζει, κόβει, διώχνει.
Το παιδί μου γελά, ζει, μαζί.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen