Εποικισμός της Ανδαλουσίας στους Νεότερους Χρόνους

Την εβδομάδα που μας έρχεται γράφω ένα διαγώνισμα στη Νεότερη Ιστορία της Ανδαλουσίας, ένα μάθημα της Μάριον Ρέντερ Γκάντο, στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγας. Για να μπω λίγο στο πνεύμα, μετέφρασα στα γρήγορα ένα απόσπασμα από τη σελίδα της ισπανόφωνης βικιπαίδειας για την ελληνική. Αν έχετε όρεξη μπορείτε να διορθώσετε ή να επεκτείνετε το άρθρο σχετικά με την Ανδαλουσία στην ελληνόφωνη βικιπαίδεια ή να γράψετε τα σχόλιά σας εδώ.

____________
Μετά την κατάκτηση των Καστιλλιάνων χριστιανών, η επικράτεια της σημερινής Ανδαλουσίας περιελάμβανε τέσσερα βασίλεια: της Σεβίλλης, Κόρδοβας, Χαέν και Γρανάδας. Ο όρος Ανδαλουσία πάντως χρησιμοποιόταν μόνο για τα βασίλεια της Χαέν, Κόρδοβας και Σεβίλλης.

Ένα σημαντικό γεγονός αυτής της εποχής αποτελεί ο Πόλεμος των Αλπουχάρας που έλαβε μέρος το 1570-72. Η συντριπτική πλειοψηφία των Μορίσκων (πρώην μουσουλμάνων που είχαν βαφτιστεί χριστιανοί λόγω των διώξεών τους από τους χριστιανούς) διώχθηκε από τη χώρα που ζούσε επί γενεών. Στην αρχή τους τοποθετήσανε στην ενδοχώρα, στην Καστίλλη, για να τους διώξουν τελείως από την Ιβηρική χερσόνησο το 1609. Πολλοί από αυτούς πήγαν να ζήσουν ως πρόσφυγες σε πόλεις της Βόρειας Αφρικής, όπως η Φας και η Τιτουάν, όπου συνεχίζουν να μένουν μέχρι σήμερα.

Μετά τον Πόλεμο των Αλπουχάρας αρχίζουν να έρχονται έποικοι στην τότε άδεια Ανδαλουσία. Η πολιτική του εποικισμού της Ανδαλουσίας αρχίζει να κρίνεται από τους ιστορικούς των ημερών μας. Μέχρι τον 18ο αιώνα η Ανδαλουσία είχε λιγότερο πληθυσμό από ότι είχε πριν τον πόλεμο και το διωγμό των Μορίσκων. Παρολαυτά οι έποικοι υπήρξαν αρκετές χιλιάδες. Προέρχονταν από την Καστίλλη, την Αραγονία, άλλες ευρωπαϊκές χώρες και έφεραν μαζί τους τα ήθη και έθιμά τους.
_____________________
Εικόνα Μάλαγα- Imágen Málaga- Bild Malaga